Waarom ben jij les gaan geven?
Ik heb ongeveer 35 jaar geleden mijn opleiding gedaan tot verpleegkundige. Maar tijdens dat traject en na mijn diplomering merkte ik dat ik meer wilde dan verpleegkundige aan bed zijn. Ik heb toen eerst de praktijkopleiders opleiding gedaan. Zodoende heb ik studenten en ook collega’ s begeleid in het vak. Ik merkte dat zij regelmatig met vraagstukken liepen waarvan ze niet precies wisten hoe die op te lossen. Dat triggerde mij om die diepgang nog meer te vinden. Vragen als; Wat is opleiden? Hoe leidt je mensen op? Wat hebben mensen nodig om optimaal te kunnen werken? Als je dat goed weet en onderzoekt kan je zorgen dat scholing en begeleiding werkelijk iets oplevert voor mensen.

Wat haal je er zelf uit?
Ik krijg meer vreugde in mijn werk. Ik blijf innoveren en zoeken naar manieren om de kennis die ik in mij heb en de algemene kennis die er is, over te dragen aan anderen. Ik benader de student vanuit zijn/ haar mogelijkheden( kracht) en bespreek welke latente kwaliteiten zij willen ontwikkelen. Zo probeer ik het primaire proces van zorgen voor een ander op een kwalitatief hoogstaand niveau te brengen. Alleen dan kan je de patiënt, client, zorgvrager nog beter van dienst zijn. Dat is echt mijn passie.

Wat hoop je dat zorgmedewerkers meenemen van jouw lessen?
Ik hoop dat zij mijn enthousiasme meenemen. Ik ben een docent die de theorie zeker meeneemt, maar die theorie zou je in principe ook lekker op de bank kunnen lezen. Ik wil dus ook weten; Hoe het is geweest tijdens die avonddienst? Tegen welke knelpunten loop je aan in de zorg voor jou patiënt, client, zorgvrager? Hoe heb je dat opgelost? Wat zou je morgen anders doen. Welke vaardigheden mis je? Welke houding heb je daarbij nodig? Welke kennis heb je nodig? Kijk, het gaat ook om onderling uitwisselen niet alleen van docent naar cursist maar ook tussen collega’s. Mijn streven is dat zorgverleners met nog meer plezier dit mooie vak kunnen uitoefenen.